رابطه هنرمند با خداوند و مخاطبانش مانند یک چرخه به هم پیوسته است که در نهایت باز هم به نقطه معبود و پروردگار می‌رسد.
به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری، محمد سعید نقاشیان - خوشنویس و خطاط درباره فضای معنوی این ماه و تاثیراتش بر هنر انسان گفت: در وادی هنر، خودشناسی و معرفت شناسی، یک واژه مشترک به نام "مراقبه" وجود دارد.
این مراقبه در احوال و مراودات است، باید بدانی با چه کسی نزدیکی و دوستی می کنید، زیرا تاثیر پذیری و اثر گذاری در این مورد منش و رفتار بسیار زیاد است.
وی افزود: زمانی که معاشرت با انسانی متعالی باشد، اثرات تعالی خداوند در جان و دل همنشین او نیز موثر است و انسان به خدا نزدیک می‌شود زیرا در معاشرت با اخلاق معنوی انسان دیگری است.
این هنرمند خوشنویس در ارتباط با ماه مبارک رمضان بر انسان‌ها افزود: این ماه فرصتی 30 روزه برای مراقبت از چشم و گوش و زبان، قدم وقلم است و فرصتی برای آن است که تنها بنده پروردگار باشیم و وجودمان متمرکز شدن روی ساحت حضرت حق باشد.
وی با اشاره به برکات این ماه بر مومنان افزود: در این ماه درهای رحمت خدا باز می‌شود و حجاب‌ها کنار می‌رود و جان‌ها آماده حضور تجلی حضرت حق می‌شود، نوری بر جان ما می‌نشیند. جان، مظروف این نور است.
با جا افتادن نور یک گونه متفاوت‌تری از هنربرای هنرمند پدید می‌آید، فرقی هم ندارد که هنرمند خطاط یا نقاش یا عکاس باشد، هنرمند جز نور و خدا نمی‌تواند ببیند و نمی‌تواند صحبت کند.
نقاشیان با اشاره به تم اصلی آثار خود گفت: بیشتر آثاری که تولید کرده‌ام، حول محور خداوند، ائمه اطهار و شخص حضرت امیر است که علاقه خاصی به این شخصیت و چهره مذهبی داشته و دارم.
وی افزود: بیشترین تاثیرات من از شب 21 ماه رمضان سال 1419 باز می‌گردد، تاثیر فضای روحانی آن شب و اثری که شب قدر من گذاشت.
من تنها به نوشتن خط نستعلیق مشغول بودم، اما در سحرگاه همان شب به فرم ها و تصاویری رسیدم که برایم شگفتی آور بود، قدرت حضور خداوند را با تمام وجود حس کردم و مسیر زندگی‌ام تغییر پیدا کرد.
این هنرمند در ادامه با اشاره به مبنای اصلی این ماه افزود: زمان نزدیکی به خدا بر مبنای پالایشی که در جان آدمی شکل می‌گیرد و خروجی آن چشم‌ها را خیره می‌کند، شکل می‌گیرد.
در اصل رمضان بر من تاثیر می‌گذارد تا من بر فرهنگ رمضان تاثیر بگذارم.
این هنرمند در پاسخ این پرسش که آیا آثار شما تبدیل به یک فرهنگ در رمضان می‌شود، گفت: رمضان یعنی تمرکز بر معنای خداوند، یعنی احساسی خوشایند از فضای معنوی، واین حال خوش با ظهور در یک اثر هنری، تبدیل به حالی خوش برای مخاطب می‌شود.
وی افزود: این انتقال حس معنوی مانند یک چرخه است. با انتقال حس معنوی در هنرمند و تولید اثری حسی - معنوی، مخاطب در مواجه با این اثر حسی روحانی دریافت می‌کند و در پایان این چرخه باز هم به خداوند و مبدا اصلی می‌رسد.
نقاشیان در رابطه با نقش حوزه هنری در مدیریت فرهنگی - مذهبی ، گفت: فعالیت‌های بسیاری صورت گرفته است، اما نیاز به توجه و تلاش‌های بیشتری دارد و شکی نیست که اگر کمی دقت نظر و احساس مسئولیت بیشتری صرف شود شاهد پیشرفت‌های زیادی خواهیم بود.
این هنرمند در پایان با اشاره به نقش بی‌بدیل جشنواره‌های تجسمی، گفت: جای خوشحالی بسیاری است که با تمرکز بر روی نسل جوان، تلاش‌هایی برای به فعل درآوردن استعدادها و توانایی‌های بالقوه صورت پذیرد.
به این ترتیب تضمین حضور یک نسل آگاه، مسئول و معنوی در جامعه قابل پیش بینی است.
وی درباره بخش نقاشیخط افزود : لازمه این هنر ترکیب تکنیک‌های نقاشی و دانش خوشنویسی است و بسیار جای خرسندی دارد که این بخش به جشنواره افزوده شده است.
